U heeft er misschien iets van gehoord of gelezen, deze zomer waren de deuren van het Rotterdamse Ahoy weer geopend voor Jeugdvakantieland. Een grote speeltuin waar voor kinderen, in de leeftijd van 4 tot 12 jaar, van alles te doen is. Bijna alle sporten kunnen er beoefend worden. Er kan gedanst worden, je kan toneelspelen, er is een clown, als een ware EHBO’er kan je “gewonden” helpen, je kan pony rijden, duiken, zwemmen, in de draaimolen, schilderen, bouwen, rollerskaten, je jeugdrijbewijs halen in de verkeerstuin, klimmen in een klimwand, je haar invlechten, eten, snoepen, vechten met de ME en meerijden in een brandweerwagen met gillende sirene. Kortom ik zou niet weten wat je er niet kon doen. Ja, ik heb er geen kinderen gezien die op hun mobiel of PlayStation zaten. Ik zeg gezien, maar ik heb ze dus niet gezien.
Nee wat ik gezien heb was dat kinderen dus echt aan het spelen, duiken, dansen, sporten, EHBO’en, paardrijden, klimmen, schilderen, rollerskaten, afrijden, vlechten en snoepen waren.
Ik zeg gezien, u zegt hoe kan dat dan, want jij bent toch ouder dan 12 jaar? Ja dat klopt, maar ik was daar aanwezig, omdat wij op jeugdland het A&M demontageplein hebben neergezet. Honderd vierkante meter, waar de kinderen onder begeleiding apparaten, computers en dergelijke uit elkaar konden halen, waarna ze met een heus A&M Rangers diploma en foto, trots naar het volgende evenement gingen. Geweldig om te zien dat al die kinderen; zwart, wit, dik, dun, jongen, meisje, moslim, atheïst, christen, lang, kort, hier geboren of net niet, allemaal door 1 deur konden en de bindende factor was: ‘spelen’. Ik was daar overigens niet de enige volwassene, nee de ouders, begeleiders, opa’s en oma’s, die erbij waren, moeten dat allemaal gezien hebben en ja zelfs die waren allemaal met elkaar aan het praten, hun bindende factor: ‘spelende kinderen’. Nogmaals geweldig te zien hoe er op zo’n klein stukje Rotterdam zo sociaal met elkaar werd omgegaan.
Ik las dat de gemeente Rotterdam de komende vier jaar 144, ja honderdvierenveertig miljoen Euro extra gaat uitgeven om de veiligheid in bijvoorbeeld Rotterdam Zuid te verbeteren. Zo worden er meer stadsmariniers aangesteld en de persoonsgebonden aanpak wordt verbeterd. Er komen extra betonblokken en via sleutelfiguren, trainingen en dialogen komt er een betere informatievoorziening. Ja echt waar, leest u het allemaal maar na in het ANP bericht van 28 september 2018.
Ik heb in de hele Ahoy tijdens jeugdvakantieland niet 1 Stadsmarinier, betonblok of sleutelfiguur gezien.
Mijn advies aan de gemeente, voor eventueel 144 miljoen minder: “Gewoon SPELEN met elkaar”.